مجموعه جدید «دیرین دیرین» با داستانهای طولانی میآید
مریم سادات گوشه
خبرنگار
«دیرین دیرین» با صدای محمدرضا علیمردانی از آن دسته طنزهای به یادماندنی و معروفی شد که علی درخشی برای اولین بار در نوروز 94 از تلویزیون آن را پخش کرد. طنزی که بار معنایی تاریخی داشت و به دوران دیرین دیرین و انسانهای اولیه و بیسروسامانیان پرداخت و ریتمی آهنگین و موزون داشت و به مشکلات و مسائل اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی پرداخت و توانست جای خود را در بین مخاطبان آثار طنز باز کند.
اکنون بعد از گذشت 5 سال از تولید این مجموعه طنز انیمیشن کوتاه قرار است که بزودی مجموعه جدید «دیرین دیرین» دوباره با شکل و شمایل جدیدتری وارد شبکه نمایش خانگی شود. درخشی انیمیشنساز موفقی که پیش از آن هم با انقراض و حیات وحش استعداد خود را در حوزه انیمیشنسازی نشان داده بود، در مورد موضوع این انیمیشن به «ایران» میگوید: «در این سری جدید سعی کردیم از فضای انتقادی فاصله بگیریم و مجموعه را وارد یک فضای دراماتیک کردیم.»
او در مورد وجه تمایز این مجموعه جدید با قبل توضیح میدهد: «این مجموعه انیمیشنی جدید دیرین دیرین به صورت داستان بلند است و هر قسمت 20 تا 25 دقیقه است که البته دنبالهدار نیست و هفتهای 2 قسمت در شبکه نمایش فیلیمو ظرف یک ماه آینده پخش خواهد شد و تا شش ماه ادامه خواهد داشت.»
درخشی درخصوص جامعه مخاطب انیمیشن«دیرین دیرین» در ایران میگوید: «جامعه مخاطب انیمیشن در ایران بیشتر مربوط به کودکان و نوجوانان است تا بزرگسالان. در کشور ما بیشتر کودکان و نوجوانان انیمیشن میبینند تا بزرگسالان. در صورتیکه ما نیز امیدواریم بزرگسالان هم پای این انیمیشن بنشینند.»
او در مورد ساخت این انیمیشن تصریح کرد: «ساخت کار بلند خیلی سختتر است. مخصوصاً انیمیشن دیرین دیرین که پیشتر ساخته بودیم و مخاطب عادت به زمان کوتاه دارد. این مجموعه 50 قسمت است. و برای اولین بار قرار است انیمیشن هم در فضای تلویزیون اینترنتی آورده شود. ما میخواهیم با فیلمها رقابت کنیم.»
این هنرمند در مورد زمان اجرای کارش افزود: «ما از اردیبهشت ماه 98 شروع کردیم و تا مهر 99 حدود یک سال و نیم طول کشید تا این کار به اتمام برسد. ما خروجی بالایی داشتیم و راندمان کارمان خیلی خوب بود.»
او درمورد ساخت مجموعهاش در شرایط سخت اقتصادی کنونی افزود: «مسأله تحریمها در ساخت «دیرین دیرین» بیتأثیر نبود. لطمهای که به تمام اقتصاد کشور وارد شد و ما هم از آن مستثنی نیستیم. اما با وجود تمام مشکلاتی که به وجود آمد این مجموعه با موفقیت ساخته شد.»
او در مورد پروژه دیگری که برای تلویزیون ساخته است، تصریح کرد: «این کار را با همکاری وزارت نیرو (توانیر) انجام میدهیم و فرهنگ درست مصرف کردن را با ایجاد طنز و سرگرمی ایجاد خواهیم کرد. امیدوارم تا دو ماه آینده از طریق تلویزیون پخش شود.»
وزارت ارشاد براساس مصوبه جدید ستاد مقابله با کرونای تهران از محدودیتهای اعمال شده در پایتخت برای مقابله با بیماری کرونا از 27 مهر تا پایان هفته جاری تعطیلی مراکز فرهنگی و هنری را تمدید کرد.
همزمان با اعلام حضور «جنایت بیدقت» تازهترین ساخته شهرام مکری در جشنواره ویناله؛ مجله سینمایی «ددلاین» در امریکا از واگذاری حقوق پخش این فیلم به کمپانی «تریگون فیلم» خبر داد./ایسنا
جمیله السادات کراماتی از بانوان شاعر شاخص خراسانی که حاصل محضر استادانی چون استاد ذبیحالله صاحبکار در دهه ۷۰ و دیگر شاعران بود، پس از ماهها مبارزه با بیماری سرطان، در میان بهت و ناباوری اهالی شعر و ادب خراسان به دیدار معبود شتافت و در بلوک هنرمندان و نامآوران بهشت رضای مشهد به خاک سپرده شد./ایسنا
امیرحسین حیدری مدیر شرکت پخش نمایش گستران از اکران «خون شد» به کارگردانی مسعود کیمیایی در آبان ماه خبر داد./مهر
فصل سوم مجموعه «بچهمحل» به تهیهکنندگی مسلم آقاجانزاده و کارگردانی احمد درویشعلیپور از یکشنبه ۲۷ مهر همزمان با آغاز ماه ربیعالاول ساعت ۱۹ روی آنتن شبکه دو میرود. در این فصل از مجموعه «بچهمحل» طبق روال گذشته بازیگران میهمان دیگری در قسمتهای مختلف حضور خواهند داشت و براساس آن موضوعهای اجتماعی و اخلاقی به نمایش درخواهد آمد./ ایلنا
مرتضی شاه کرم نویسنده، بازیگر و کارگردان از روی صحنه بردن نمایش «برونسی» که به روایت ۴ مقطع از زندگی شهید عبدالحسین برونسی اختصاص دارد در آیندهای نزدیک خبر داد./ایلنا
پخش سریال رادیویی «مسافر ویژه» به تهیهکنندگی فرشاد آذرنیا از روز یکشنبه بیست و هفتم مهر از رادیو نمایش و رادیو تهران آغاز میشود./ایلنا
نخستین آلبوم پس از مرگ «انیو موریکونه »آهنگساز شاخص و افسانهای فیلمهای برتر تاریخ سینما بهزودی آماده انتشار میشود. این آلبوم مجموعهای از قطعاتی است که از اواخر دهه شصت تا اوایل دهه هشتاد میلادی ساخته شدهاند و هفت قطعه که قبلاً منتشر نشده بودند در آن گرد آمده است./مهر
کتاب «آب هرگز نمیمیرد» نوشته حمید حسام شامل خاطرات جانباز میرزا محمد سلگی فرمانده گردان ابوالفضل(ع) در سالهای دفاع مقدس بهتازگی توسط نشر ۲۷ بعثت به چاپ هفتاد و سوم رسیده است./مهر
اثر هنری گرافیتی جدید از «بنکسی» هنرمند نامدار و ناشناس آثار هنر خیابانی روی دیواری در شهر «ناتینگهام» واقع در انگلستان دیده شد./ایسنا
مروری بر شرایط زندگی در زمانه کرونا و حذف ناممکن تئاتر از آن
ققنوسی که باز سر از آتش برمیآورد
محسن بوالحسنی
خبرنگار
حالا تقریباً 9ماه از آغاز شیوع ویروس کرونا میگذرد و تقریباً در تمامی این ماهها، آمارهای ابتلا و قربانی، دستخوش تغییر و افولی امیدوارکننده نبوده و طبیعتاً در این ترسها و مراقبتها، نرفتن به سالنهای تئاتر و در برهههای مختلف تعطیلی آنها، مزید بر علت رنج تئاتریها شده و میشود. این روزها برای اهل تئاتر، روزهایی به مراتب تلختر است؛ روزهایی که برای بسیاری از تئاترها، روزهای بلاتکلیفی نام گرفته پایانی نامشخص دارد و آنها نه فقط در ایران بلکه در سراسر جهان با شیوع این ویروس روی دور بدشانسی افتاده اند و دوری از صحنه و تماشاگر و خلق و حتی وقتی پلهپله و آرامآرام مشاغل دیگر باز شدند و مردم به بخشی از زندگی روزمره خود برگشتند باز هم این صحنهها و سالنهای تئاتر بودند که هرگز به روال گذشته برنگشتند و هر چه تلاش شد که تئاتر هم جزو آن بخش از زندگی همراه با کرونا شود؛ این اتفاق تا حدود زیادی عملی نشد و تلاشهای کسانی مثل محمد رحمانیان، سعید چنگیزیان و امیررضا کوهستانی (که از کارکشتهها و چهرههای مطرح تئاتر محسوب میشوند) هم نتوانست آن جمعیت نسبی و سابق را به تئاتر برگرداند.
دخلوخرجهای نامتوازن
افشین هاشمی بازیگر تئاتر که همین چندوقت پیش به همراه محمدرحمانیان و گروهی از بازیگرانی عمدتاً چهره و شناختهشده، در «عشق روزهای کرونا» ایفای نقش کرد آنچنان به آیندهای که تئاتر با آن دستوپنجه نرم خواهد کرد امیدوار نیست. او در گفتوگو با «ایران» این ترس را طبیعی میداند و بلاتکلیفی از روزهای پیشرو را هم متضمن به نتیجه رسیدن یا نرسیدن درمانی قطعی برای این ویروس عنوان میکند. هاشمی معتقد است: «درست است که باید به زندگی توأمان و همراه با کرونا عادت کرد اما این عادت را باید در تمامی مناسبات زندگی جاری کنیم و از طرفی هم نباید از حق گذشت و ترس مردم را نادیده گرفت؛ نکتهای که وجود دارد اینجاست که چرا ما در رستورانها و کافهها و... با کرونا زندگی میکنیم و آنها را به چرخه و زندگی طبیعی برگرداندهایم اما تئاتر را نه.» هاشمی صحبتهای خود را با این جمله که «بهنظر آنچنان دغدغه و خواستی برای اعتمادسازی مردم برای ورود به سالنهای تئاتر وجود ندارد» ادامه میدهد و میگوید: «بهنظر برای بسیاری اصلاً مهم نیست که تا اسم تعطیلی میآید اول سالنهای تئاتر بسته میشوند و مسأله را با پاک کردن صورت مسأله جواب میدهند. البته خود من هم واقعاً اهل چنین کاری نیستم که مسئولیت تمرین دادن (ونه اجرا) را قبول کنم و بیستنفر را بیاورم تا دور هم تمرین کنیم و بههمین دلیل هم در شرایط فعلی تمرینی شروع نمیکنم. دوستان با تجربه و شناخته شده من مثل سعید چنگیزیان تلاش کرد این کار را در فضای باز و با همکاری جوانها انجام دهد اما واقعاً استقبالی از آن نشد.»
افشین هاشمی بازیگر تئاتر و سینما معتقد است یکی از راهها شاید ورود چهرههای سرشناس تئاتر به حوزه اجرا باشد اما این نکته را هم مطرح میکند که برای آنها نیز مسأله ساده نیست و باید هزینههایشان را در نظر بگیرند و سایر مسائل و مصایبی که اجرا در چنین شرایطی به همراه خواهد داشت. او درباره تجربه اخیرش یعنی بازی برای نمایش محمد رحمانیان در فضای باز میگوید: «با اینکه تمامی چهرههای این نمایش شناخته شده بودند اما هر شب حدوداً دویست بلیت فروخته شد که نسبت به تهیه و تولید اثر، آنچنان رضایت بخش نبود و کفاف مخارج را نمیداد.»
او در پایان صحبتهای خود تئاتر را ققنوسی میداند که همیشه در تاریخ، از دل آتشها سربرآورده و حیات خود را از سر گرفته است. هاشمی میگوید: «این اولین باری نیست که تئاتر مورد هجوم قرار میگیرد و طی ادوار و سالیان دور و نزدیک گذشته هر بار بهدلیل سیاستهای اشتباه و سلیقهای و مسائل اجتماعی، اقتصادی و... عدهای نخواستند تئاتر وجود داشته باشد اما این اتفاق نیفتاد و حالا نیز یک بیماری و ویروس مرگآور و جهانشمول کمر به این کار بسته اما من معتقدم باز هم همیشه مثل ققنوس، تئاتر از دل این بلایا و آتشها سر بر میآورد و این دوران هم با تمام زیانها و آسیبهایش به پایان میرسد. اینکه چقدر طول میکشد تا این ضررهای اقتصادی و انسانی جبران شود کاملاً بستگی به مدتی دارد که این بلا از سر ایران و جهان کامل دور یا تکلیفاش روشن شود.»